I’m just a tiny bit jaleous… Ik wil ook met dat vieze groene spul op de foto ;-).
Een dans, een magische dans, waarin overgave de hoofdrol speelde, ondersteund door het ritme van de ademhaling, drijvend op klanken van vertrouwen omsloten door een muur van liefde.
Oké, adem blijven halen. Het komt vast goed, alle muzes die al geweest waren, zeiden dat tenslotte ook (waarom wilde ik dit ook alweer?).
In de wolken ben ik…. wauw… zo trots op mezelf. En wat een fantastische ervaring.
PUUR !!!
Mijn hoofd hoopt dat er geen plek is voor mij, dan hoeven die zenuwen niet meer. Mijn hart verlangt naar deze stap.
Wees nieuwsgierig en je vind de gelijkenissen vanzelf; al is het alleen al in wederzijdse interesse en aandacht.
